پاکسازی بیولوژیک خاک آلوده

اصول پاکسازی بیولوژیک

پاکسازی بیولوژیک به روش استفاده از میکروارگانیسم ها برای کاهش مواد شیمیایی خطرناک موجود در

• خاک
• رسوبات
• آب
• زباله
• سایر مواد آلوده (نظیر بقایای ساخت و ساز و سنگ، لجن) به اشکال بی ضرر اتلاق می شود.

مدیریت پسماند و پساب خطرناک

پسماند و پساب خطرناک

تبدیل زباله های خطرناک به مواد بی خطر/خنثی

تبدیل زباله های صنعتی به مواد قابل بازیافت

مناسب برای خاکهای آلوده، لجن، رسوبات، و زباله های خطرناک

کوره های مستقیم و غیر مستقیم حرارتی / فرایند واجذب گرمایی

واجذب گرمایی (TD) یک فن آوری رفع آلودگی و پاکسازی زباله است که بر پایه گرمایش مواد تا دمایی بالاتر از نقطه جوش آلاینده های موجود در مواد آلاینده کار میکند (معمولا ۱۵۰ تا ۶۰۰ درجه سانتیگراد). آلاینده های تبخیر شده از ذرات جامد جدا شده و پس از آن پالایش/پاکسازی می شوند. به طور کلی، سیستم های TD را می توان بر اساس معیارهای زیر طبقه بندی کرد:

 • پیوستگی فرآیند: بچ / پیوسته • روش گرما دهی: مستقیم / غیر مستقیم • دما: پایین (۱۵۰ تا ۳۲۰ درجه سانتیگراد) / بالا (۳۲۰ تا ۶۵۰ درجه سانتیگراد) • فشار در محفظه واجذب: خلاء / تحت فشار

واحد تثبیت/جامد سازی (S/S)

تکنولوژی فرآیند

S / S یک روش رفع آلودگی بر پایه مخلوط کردن خاک آلوده، لجن، رسوب (و یا سایر منابع آلودگی مشابه) با افزودنی های مناسب می باشد. از آنجایی که پیوندهای جدید شیمیایی-فیزیکی در مواد آلاینده تحت حفاظت ایجاد می شوند، از شسته شدن آلاینده ها جلوگیری شده و از این رو دیگر خطری برای محیط زیست ایجاد نمی کند. این روش همچنین برای بازپردازش لجن، و دیگر مواد خام و یا مواد مایع به محصولات جامد از طریق مخلوط کردن آنها با افزودنیهای تقویت کننده استفاده می شود. معمول ترین مواد افزودنی مورد استفاده عبارتند از سیمان، آهک، خاکستر، بنتونیت، گرد و غبار کوره، سیمان سولفوری، پلیمرهای ترموپلاستیک و غیره. برای تکمیل و نهایی شدن خواص این روش باید زمان لازم به مواد تحت فرآیند S / S داده شود.

• برای تبدیل زباله های خطرناک به محصولات غیرسمی
• برای تبدیل لجن، مواد خمیری یا مایع به محصولات جامد
• خاک های آلوده، زباله های خطرناک، لجن، رسوبات

کاهش بیولوژیکی کروم شش ظرفیتی

کروم، به طور طبیعی، معمولا به صورت Cr (III) و کروم (VI) شش ظرفیتی تشکیل می شود. در حالی که کروم سه ظرفیتی یک عنصر غیرسمی است است، کروم شش ظرفیتی به طور قابل توجهی اثرات مضر بر محیط (به دلیل حلالیت، تحرک، پتانسیل اکسیداسیون بالا و سمیت) دارد.

کاهش زیستی کروم شش ظرفیتی (HCBR) یک روش درجا است با استفاده از سویه های باکتری خاص با توان کاهش Cr (VI) به Cr (III) است. بستر آلی مناسب برای رشد و تکثیر باکتری های کاهنده کروم (VI) به یک منطقه اشباع اضافه می شود.

کروم (III) حاصل از این فرایند به شکل ذرات نامحلول رسوب تشکیل میدهد (فرایند غیرمتحرک سازی زیستی).

اکسیداسیون شیمیایی با پرسولفات سدیم

اصول تکنولوژی

روش رفع آلودگی اکسیداسیون شیمیایی در محل (ISCO) عموما بر اساس اصل واکنش اکسیداسیون است که در آن عامل اکسید کننده کاهش می یابد و آلاینده ها اکسید می شوند. فرایند اکسیداسیون منجر به تخریب آلودگی و یا تبدیل آن به ترکیبات بی ضرر یا با میزان سمیت کمتر می شود. عوامل اکسید کننده که معمولا در اصلاح استفاده می شوند شامل پراکسید هیدروژن، عامل فنتون، پتاسیم یا پرمنگنات سدیم و ازن می باشند. اخیرا در این گروه از مواد شیمیایی پرسولفات سدیم هم معرفی شده است، که به طور فزاینده ای به عنوان یک عامل اکسیداسیون شیمیایی استفاده می شود.